ខ្មែរក្រោមជាងកន្លះលាននាក់ និងក្រុមខ្មែរតស៊ូមួយចំនួនក៏ត្រូវគេបញ្ជូនឱ្យទៅហ្វឹកហាត់នៅបណ្ឌិត្យសភាយោធាវៀតណាមសឹង តៃដែលជាកន្លែងហ្វឹកហាត់ហោធាជាន់ខ្ពស់ដ៏ល្បីល្បាញនៅវៀតណាមខាងជើង និងនៅសាលាបណ្ដុះបណ្តាលកុម្មុនិស្ត ង្វៀន អាគួកដែលជាសាលាបណ្តុះបណ្តាលកុម្មុយនិស្តហូ ជីមិញបង្រៀនកម្មាភិបាលជាន់ខ្ពស់វៀតកុងឱ្យចេះនិយាយ និងសរសេរភាសាខ្មែរ ព្រមទាំងបង្រៀនប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរទៀតផង។

បន្ទាប់មកពួកគេត្រូវប្ដូរពីឈ្មោះវៀតណាម មកឈ្មោះខ្មែរ រួចបញ្ជូនឱ្យមកបង្កប់នៅក្នុងបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា និងគ្រប់គ្រងបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជាដោយមានរចនាសម្ព័ន្ធរឹងមាំ។

ក្រៅពីក្រុមនេះ នៅមានទ័ពវៀតកុងដែលមានមូលដ្ឋាននៅទឹកដីកម្ពុជាមួយចំនួនទៀតជាអ្នកគាំទ្រក្រុមនេះពីក្រោយដែលជាអង្គការចាត់តាំងរបស់ទ័ពវៀតកុងលើទឹកដីកម្ពុជា ហើយគេបង្កើតការិយាល័យ

មជ្ឈឹមសម្រាប់ទំនាក់ទំនងគ្នា និងរៀបចំផែនការសកម្មភាពផ្សេងៗលើទឹកដីកម្ពុជាដើម្បីផ្ដួលរបបសង្គមរាស្ត្រនិយម និងធ្វើការវាយប្រហារលើអាម៉រិក។ ទីបញ្ជាការនោះមាននៅខេត្តបាត់ដំបង សៀមរាប ព្រះវិហារ ពោធិ៍សាត់ កំពង់ធំ ក្រចេះ កំពង់ចាម កណ្ដាល ស្វាយរៀង ព្រៃវែង តាកែវ និងភ្នំពេញជាមូលដ្ឋានពិសេស។ បើឆ្លុះបញ្ចាំងលើមូលដ្ឋានវៀតកុងលើទឹកដីខ្មែរ យើងឃើញថាកម្ពុជាក្នុងទស្សវត្សរ៍ទី៦០កំពុងប្រឈមអស្ថេរភាព និងអស្តិសុខយ៉ាងខ្លាំង។

ហាណូយបញ្ជូនកម្លាំងបង្កប់ចូលមកកម្ពុជា ហើយពួកវៀតកុងបានចូលមកជួយបង្ហាត់បង្រៀនទ័ពខ្មែរក្រហមព្រមទាំងបញ្ជូនទ័ពរបស់ខ្លួនឱ្យទៅបោះទីតាំងយុទ្ធសាស្ត្រនៅខេត្តមួយចំនួនដូចជារតនគិរី មណ្ឌលគិរី ក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង ព្រៃវែង ស្វាយរៀង កោះកុង និងកំពង់ធំ។ ទីតាំងទាំងនេះនៅជុំវិញរាជធានីភ្នំពេញដែលជាទីតាំងយុទ្ធសាស្ត្រ និងជាសសៃឈាមរបស់របបសង្គមរាស្ត្រនិយម។ នេះមាន័យថាវៀតកុងចង់ផ្ដាច់ផ្លូវយុទ្ធសាស្ត្រនេះពេលណាក៏បានព្រោះគេមានកម្លាំងច្រើន រួមទាំងកម្លាំងខ្មែរក្រហម។ តែដោយជាប់ដៃវាយជាមួយអាម៉េរិក វៀតកុងមានសកម្មភាពអ្វីធំដុំប្រឆាំងនឹងរបបសង្គមរាស្ត្រនិយមឡើយ។